AMOK

 

 

Sen benim tutsağımsın

Koşarken beni geride bırakırsın

Oysa ben senin gardiyanın

Acılarım derinleştirir koşunu                                                      

 

Oysa sen benim kafesimdesin

Cömertsin, benimle kalmaya kararlısın

Birbirimizi tamamladığımız doğru

Bir ağaçtaki iki kuş gibi

 

Gün sonu, geceye karışırız seninle

Beraber yatarız aşkın melodileriyle

Melodisine aşina, kafesine vurgunsun,

Çünkü sen benim tutsağımsın,

 

Biri seni hançerlerse,

Ben bin defa parçalanırım

Oysa hovardaca harcadım, seni

Azgın dalgalara yedirip

 

Kul ettim kendime

Kaderin yüreğime düştü

Ah sen! “Amok” koşucusu gibi koşarsın

Uçuruma açılan sağ ve sol bileğimde bile

 

Sen koşarsın aşkın melodileriyle

Ölümcül bir sevinçle titretirsin beni

Çünkü ruhuma sen emredersin

Kâğıdım, kalemim esir düşmüş sana

 

Oysa sen benim tutsağımsın

Kafesimde “Amok” gibi koşarsın

İkimizde bir gün aynı anda ,

Soluksuz yatacağız birlikte

Yüzyılları aydınlatacak dizelerimde.

 

                                                                                        Ceylan KORYÜREK

                                                                                         17.09.2020 Montreal

Son çıkacak kitabıma ithaf edilmiştir.